Cmentarz komunalny w Sanoku powstał w 1784 roku w wyniku ukazania się dekretu cesarza Józefa II nakazującego natychmiastowe przeniesienie wszelkich cmentarzy parafialnych i przykościelnych poza mury miejskie. Cmentarz założono na planie czworoboku ze zdecydowaną przewagą mogił ziemnych z krzyżami metalowymi i drewnianymi. W 1895 roku cmentarz powiększono.
Projekt zagospodarowania nowej części cmentarza stworzył Władysław Beksiński - ówczesny architekt miasta. Również według projektu Beksińskiego w centralnej części nekropolii wybudowano kaplicę cmentarną. Tuż przy kaplicy chowano zasłużonych i bogatych obywateli miasta. Pochówki ubogich mieszkańców Sanoka odbywały się na obrzeżach cmentarza.
Wiele nagrobków starego cmentarza komunalnego zostało wpisanych do rejestru zabytków. Są to przede wszystkim nagrobki z warsztatów kamieniarskich ówczesnej Galicji.
Na cmentarzu w Sanoku znajdują się kwatery wojskowe z I i II wojny światowej oraz mogiły polskich oficerów i żołnierzy poległych w walkach o wyzwolenie Ojczyzny w latach 1918-1948. Pochowany jest tu także Zdzisław Beksiński oraz jego syn Tomasz.