Pierwsza szopa pasterska w rejonie Łąki Granicznej, jak popularnie nazywano Halę Szrenicką, powstała już w 1786 r. Szopa w następnych latach została przebudowana na gospodarstwo, schronisko turystyczne czy krótko przed wybuchem II wojny światowej w luksusowy hotel górski. Po zakończeniu wojny obiekt znalazł się w posiadaniu wojska, pełniąc rolę strażnicy. Po 1947 r. został przejęty przez Polskie Towarzystwo Turystyczne z przeznaczeniem na schronisko, które oddano do użytku w 1950 r.
W 1975 r. w schronisku wybuchł pożar, spaleniu uległy górne kondygnacje obiektu oraz dach. Decyzja o natychmiastowej odbudowie schroniska pozwoliła je uratować; jeszcze w tym samym roku oddano do eksploatacji bar wraz z salą, a wiosną 1976 r. część mieszkalną.
Schronisko, znajdujące się na wysokości 1200 m n.p.m., jest dogodnym miejscem wyjścia na górną grań Karkonoszy.