Kobiór to wieś w pobliżu Tychów istniejąca od XV wieku. Początkowo była niewielką osadą na polanie w Puszczy Pszczyńskiej, która rozwinęła się w okresie budowy przez pobliskie tereny linii kolejowej łączącej Dziedzice z Górnośląskim Zagłębiem Węglowym. W 1870 r. wybudowano dworzec kolejowy zapewniający komunikację ze światem. Do tej pięknie położonej miejscowości zaczęło przybywać coraz więcej osadników, którzy znajdowali pracę w powstałym w pobliżu dworca tartaku.
Pod koniec XIX wieku lokalna społeczność podjęła starania o własny kościół. Kierowane pisma urzędowe do ówczesnych władz kościelnych nie przyniosły żadnego efektu i mimo zapału inicjatywa spełzła na niczym. W 1909 r. po zmianie proboszcza, do którego należał Kobiór i okolica, udało się przekonać biskupa wrocławskiego o zasadności powołania samodzielnej kobiórskiej parafii i na mocy jego zezwolenia w 1911 r. przystąpiono do budowy kościoła. W przeciągu dwóch lat stanęła świątynia pw. Wniebowzięcia Matki Boskiej, która służy parafianom do tej pory. Równolegle powstał cmentarz, a także w 1914 r. wybudowano plebanię.