Jedna z największych kamienic Starego Miasta w Koninie, powstała około połowy XIX w., należała do szanowanej w mieście osoby Stefanii Łucji Essowej, którą uczczono patronatem ulicy na na Osiedlu Jana Zemełki.
Powstała w 1859 r. kamienica była czynszowym budynkiem mieszkalnym. Charakteryzowała się złożonym założeniem architektonicznym. Jej wizytową część stanowiła południowo-wschodnia narożna fasada zwieńczona trójkątnym szczytem. Za nią znajdował się dziedziniec otoczony oficynami. W XIX w. całość okalały drewniane krużganki, z czasem zamienione na murowane. Cechą charakterystyczną budynku była wielość wejść i klatek schodowych. Jedna z nich znajdowała się w baszcie położonej w południowo-zachodniej części domu.
Obecnie kamienica przedstawia opłakany stan. Jest w stanie ruiny zabezpieczonej przed ostatecznym zniszczeniem. Ciągle czeka na inwestora gotowego do przywrócenia jej dawnego blasku.