W czasach średniowiecznych w Poniecu istniał warowny gród, a na jego podgrodziu owalna osada rzemieślniczo-handlowa. Przez rejon miasta prowadził stary szlak handlowy z Wrocławia do Poznania. Dlatego też od XIV wieku był królewską komorą celną i pozostał nią do 1793 roku. Prawa miejskie Poniec otrzymał w 1310 roku. W okresie reformacji stał się schroniskiem dla innowierców. Podczas powstania wielkopolskiego w latach 1918-1919 był bazą wyjściową dla operacji wojsk powstańczych.
Obecnie miasto jest ośrodkiem rolniczo-handlowym. Na miejscu dawnego grodu, gdzie dzisiaj wznosi się kościół poewangelicki, stał od 1387 roku warowny gotycki zamek.