Istnienie osady potwierdzają już wzmianki z 1293 r. Stał tutaj drewniany kościół, który w 1672 r. spłonął w niewyjaśnionych okolicznościach. W jego miejscu na wzniesieniu, na które wiodła stroma ścieżka, parafianie postawili nowy kościółek, który w 1778 r. przebudowano, dodano mu m.in. nowy ołtarz św. Jana Nepomucena.
Obok drogi umieszczono kamienną figurę stojącego na prostopadłościennym cokole Jana Nepomucena, który pozdrawiał przychodzących do kościoła.
W 1942 r. i ta świątynia - wraz z całym wyposażeniem - została spalona w nieznanych okolicznościach. W miejscu po dawnym kościele założono cmentarz i teraz figura wita odwiedzających groby.