Pomnik więźniów obozu NKWD znajduje się u zbiegu ul. Marsa i Płatnerskiej w warszawskiej dzielnicy Rembertów. Pomnik upamiętnia ofiary obozu NKWD w Rembertowie.
Specjalny obóz NKWD w Rembertowie powstał w drugiej połowie września 1944 roku, kiedy to Armia Czerwona wkroczyła na te tereny w dniu 12 września 1944 roku. Utworzono go na terenie przedwojennej fabryki amunicji "Pocisk". Teren obozu był otoczony drutami kolczastymi z wieżami wartowniczymi. Warunki w obozie były tragiczne. Więźniowie z racji żywnościowej otrzymywali tylko 100 gram chleba gliniastego dziennie oraz dwa razy dziennie wodnista zupę. Wielu więźniów zmarło z głodu. Do obozu trafiali głównie żołnierze Armii Krajowej i Batalionów Chłopskich oraz innych formacji niepodległościowych, jak i również volksdeutsche, własowcy i Niemcy. Przed trafieniem do obozu wielu więźniów przechodziło ciężkie przesłuchania i okrutne tortury zadawane im przez oficerów NKWD w więzieniach UB w Warszawie i innych miastach Polski.
Przez obóz w Rembertowie przeszli min: płk Emil Fieldorf, który w aktach NKWD podawał się jako kolejarz Walenty Gdanicki, mjr Henryk Odyniec-Dobrowolski "Doliwa" – szef sztabu podokręgu Warszawa – Zachód „Hallerowo” AK, który został aresztowany 23 II 1945 r. przez Józefa Światłę, Zygmunt Domański – działacz Stronnictwa Narodowego oraz wielu innych wybitnych Polaków i działaczy państwa podziemnego. W nocy z 20 na 21 maja 1945 roku obóz zostaje rozbity przez oddział Obwodu Mińskiego Mazowieckiego AK "Mewa – Kamień” pod dowództwem ppor. Edwarda Wasilewskiego ps Wichura.
Na pomniku znajdują się trzy tablice, na których wyryto napisy. Tablica nr 1 poświęcona jest " Więźniom obozu NKWD nr 10 w Rembertowie żołnierzom i działaczom polskiego państwa podziemnego represjonowanym i mordowanym, których szczątki spoczywają na terenie dawnej Fabryki "Pocisk" i obszarach sowieckiego imperium". Tablica nr 2 jest następującej treści: " W tym miejscu na terenie dawnej Fabryki "Pocisk" znajdowały się obozy - od września 1941 rok do początku 1944 - hitlerowski obóz pracy jeńców sowieckich - Komando Stalag 333 - od lipca 1944 do września 1944 - hitlerowski obóz pracy dla więźniów polskich - od września 1944 do lipca 1945 sowiecki obóz specjalny NKWD nr 10". Tablica nr 3 poświęcona jest "Żołnierzom oddziału partyzanckiego Armii Krajowej Oddziału Mewa - Kamień Mińsk Mazowiecki, który pod dowództwem ppor. Edwarda Wasilewskiego Wichury nocą z 20 na 21 maja 1945 rozbił obóz specjalny NKWD nr 10 w Rembertowie i uwolnił ponad 500 więźniów".
Pomnik został odsłonięty 21maja 1995 w 50-tą rocznicę rozbicia obozu.