Na północ od ulicy Senatorskiej przy terenach kolejowych rozciąga się dawna dzielnica przemysłowa z przełomu XIX i XX wieku. W północnej części dzielnicy znajdują się m.in. zabytkowe hale fabryczne z XIX/XX wieku, budynki przemysłowe z 1910, budynki produkcyjne z 1900 oraz kompleks byłej Fabryki Fortepianów i Pianin z 1849 roku.
Pierwotnie w fabryce mieściła się wytwórnia pianin i fortepianów Edwarda Seilera założona w roku 1846. Po II wojnie światowej fabryka Seilera została przekształcona w Fabrykę Fortepianów i Pianin Legnica. Od 1947 roku w fabryce produkowane były głównie pianina "Legnica", ale również "T. Betting" i "Offberg". W skład kompleksu wchodzi budynek administracyjny z 1910 roku, cztery budynki produkcyjne z lat 1871-1935, suszarnia z 1900, remiza strażacka z 1925 i portiernia z 1939 roku.
W 1990 roku dawny właściciel fabryki zaproponował kupno legnickiej wytwórni celem przywrócenia produkcji pianin i fortepianów z loginem Seilera. Niestety pomysł nie został zrealizowany. Osiem lat później, w 1998 roku, ogłoszono upadłość fabryki.