Przy ul. J. Kilińskiego w Mielcu znajduje się największy budynek na terenie miasta. Starania o jego budowę czyniono już w latach 90. XIX wieku. Kłopoty finansowe spowodowały jednak duże opóźnienie w realizacji tego przedsięwzięcia i dopiero w roku 1908 zlecono wykonanie dokumentacji znanemu architektowi Tadeuszowi Tekielskiemu z Rzeszowa. Prace budowlane rozpoczęto w 1910 roku, a obiekt został oddany do użytku już pod koniec 1912 roku. Tempo budowy budzi podziw, jako że budynek jest monumentalnym gmachem o trzech kondygnacjach, z wysokim podpiwniczeniem i wysokim dachem ceramicznym, do tego wzniesiono również bursę i salę gimnastyczną.
W czasie I wojny światowej, od VIII 1914 do X 1915 roku budynek zajęty był przez wojsko, które przeznaczyło go najpierw na koszary, a później na szpital wojskowy i prowizoryczne więzienie dla jeńców wojennych. W czasie okupacji hitlerowskiej cały kompleks przekształcono w szkołę dla młodzieży z rodzin volksdeutschów i reichsdeutschów oraz magazyn zbożowy i skład części lotniczych, a w czasie ofensywy w 1944 roku mieścił się w nim radziecki szpital wojskowy.
Po zakończeniu działań wojennych w obiektach ponownie rozpoczęto zajęcia szkolne. W roku 1992 budynki poddano kompleksowemu remontowi i ponownie przekazano szkolnictwu mieleckiemu.