W Nowej Hucie, na terenie od ulicy Klasztornej do Placu Centralnego na początku lat czterdziestych znajdował się obóz pracy Baulager 15/XIV. Założony został przez okupacyjne władze niemieckie w 1940 roku, rok później podzielono go na dwa podobozy - jeden dla około 300 rosyjskich jeńców, który znajdował się w miejscu obecnych oddziałów okulistycznego i otolaryngologicznego Szpitala Specjalistycznego im. Stefana Żeromskiego, oraz drugi żeński podobóz dla około 30 żydowskich kobiet zlokalizowany w punkcie, gdzie aktualnie stoi budynek dawnego kina "Światowid", w którym mieści się dzisiaj Muzeum PRL-u.
Obszar obozu Baulager 15/XIV ogrodzony był drutem kolczastym, a w jego obrębie znajdowało się 20 nieogrzewanych i nieskanalizowanych baraków, w których tłoczyli się więźniowie. Rosyjscy jeńcy pracowali przy produkcji części do samolotów, a także przy budowie lotniska w Czyżynach oraz drugiego pozornego przy Kopcu Wandy, natomiast Żydówki zajmowały się pracą w szwalni i magazynach. Jeńcom pomagała okoliczna ludność, przynosząc pod ogrodzenie obozu żywność - szczególnie dzieci, które wymieniały jedzenie na robione przez więźniów zabawki.
Żeński podobóz został zlikwidowany w 1943 roku, a kobiety wywieziono w nieznanym kierunku. W przeddzień wkroczenia do Krakowa Armii Czerwonej wywiezieni zostali również rosyjscy jeńcy. W czterech grobach - o wymiarach 20 metrów na 5 metrów, przygotowanych do likwidacji jeńców - pogrzebano ich niedoszłych katów.
Miejsce dawnego obozu Baulager 15/XIV nie jest w żaden sposób oznaczone.