Kościół przy parafii Matki Bożej Królowej Różańca Świętego w Iłowie-Osadzie pobudowano w 1927 roku według projektu architekta toruńskiego – Kwiatkowskiego. Świątynię poświęcił dziekan z Grążaw, ks. Władysław Tymecki. Konsekrację przeprowadził 7 października 1953 roku biskup Kazimierz Kowalski. Przy parafii czynnie działały różne stowarzyszenia: Stowarzyszenie Młodzieży Męskiej, Stowarzyszenie Młodzieży Żeńskiej, Dzieło Rozkrzewienia Wiary, Stowarzyszenie Mężów Katolickich, Katolickie Stowarzyszenie Mężów, Katolickie Stowarzyszenie Kobiet, Katolickie Stowarzyszenie Młodzieży Żeńskiej, Katolickie Stowarzyszenie Młodzieży Męskiej.
Czasy II wojny światowej to dla parafii trudne lata. Parafia została zajęta przez żandarmerię niemiecką, aresztowano wikariusza i organistę, proboszczowi udało się schronić w okolicach Nasielska. Kościół został zamknięty, jednak mimo to iłowscy duszpasterze dalej prowadzili swoją pracę duszpasterską. Kościół otwarto po zakończeniu działań wojennych.
Wyposażenie kościoła nawiązuje do form barokowych, pochodzi z lat 30. i 50. XIX wieku. Na ołtarz główny składa się obraz Matki Boskiej Różańcowej, na zwieńczeniu obraz św. Judy Tadeusza. W świątyni znajdują się również dwa ołtarze boczne, prawy i lewy. Organy pochodzą z 1930 roku. Perełką kościelnego wyposażenia jest XVIII-wieczna monstrancja barokowa ufundowana przez Mikołaja Więckowicza. Na tyłach kościoła mieści się pomnik Franciszka Szeblewskiego, proboszcza parafii w Iłowie w latach 1975-2001. Obok zlokalizowane są grota z figurą Najświętszej Marii Panny, dąb papieski oraz pamiątkowy kamień.