Lata panowania systemu komunistycznego, a zwłaszcza czasy stalinowskie były okresem prześladowań opozycji. Służyły przede wszystkim utrzymaniu totalitarnych rządów "partii ludzi pracy". Szczególnie tragiczną grupą byli tzw. żołnierze wyklęci, którzy toczyli walkę o wolną i demokratyczną Polskę. Reprezentowali różne organizacje niepodległościowe z Armią Krajową na czele. Wielu z nich, po śledztwach prowadzonych przez Urząd Bezpieczeństwa i Informację Wojskową, zostało skazanych na kary śmierci, które zamieniono na dożywotnie więzienie. Inni nie przeżyli morderczych przesłuchań lub zostali skrytobójczo zamordowani. Ich ciała chowano potajemnie w różnych, nieoznaczonych miejscach.
Jedno z miejsc tajnych pogrzebów znajdowało się na Cmentarzu Bródnowskim w Warszawie. Wiadomo, że pochowano tutaj 22 żołnierzy osadzonych w więzieniu przy ulicy 11 Listopada i tam zamordowanych. Ich ciała spoczęły "przy studni", jak określano to miejsce, w pobliżu cmentarnego muru od strony ulicy Rzeszowskiej (kwatera 45N).
Jeszcze do początku lat 90. stały tutaj prowizoryczne ubikacje. W latach 1998-2001 w miejscu spoczynku żołnierzy wyklętych powstał pomnik składający się z krzyża i głazów z tablicami upamiętniającymi ofiary mordów. Obelisk jest również symbolicznym grobem osób, których miejsca pochówku pozostają nieznane.