Historia terenu, na którym znajduje się obecnie park im. Adama Mickiewicza zaczyna się na początku XIX w. Wówczas jego właścicielem jego był Stanisław Strzałkowski. Po nim posiadłość w latach 80. XIX w. w wyniku licytacji przeszła w ręce łódzkiego fabrykanta Juliusza Heinzla barona von Hohenfels (1834-1895). Położenie terenu wzdłuż doliny rzeki Sokołówki umożliwiło Heinzlowi realizację planów budowlanych. W 1890 r. wzniósł potężny pałac w stylu włoskiego renesansu – schody z niego prowadziły prosto do krawędzi stawu. W samym parku powstały liczne mostki, fontanny, nawet małe zoo, a drzewa były sprowadzane z niemieckiej firmy ogrodniczej Spath.
W roku 1897 posiadłość wraz z parkiem została kupiona od spadkobierców barona von Hohenfelsa przez syna Juliusza Teodora Heinzla. Niestety, nieumiejętność dbania o tak duży teren oraz rozrzutność zmusiły Heinzla do sprzedaży majątku. W 1938 r. nabyło go miasto Łódź. Przed niemiecką napaścią w 1939 r. pałac był siedzibą Armii "Łódź". Być może przetrwałby do czasów obecnych, gdyby nie bombardowanie w dniu 6 września 1939 r., które zniszczyło rezydencję. Po zakończeniu działań wojennych zasypano część stawów, wytyczono nowe alejki oraz włączono do parku teren pofolwarczny oraz zbudowano muszlę koncertową.
Jaki dziś jest park? Zachował swoje piękno z zabytkowym drzewostanem. Jest miejscem wypoczynku i relaksu Łodzian określanym często mianem łódzkich Łazienek. Choć nadano mu imię Parku Adama Mickiewicza potocznie nazywa się go Julianowskim, od imienia założyciela Juliusza Heinzla. Znajdują się tu teren rekreacyjno-sportowy, ścieżki dydaktyczne i ławeczki. Szkoda tylko, że nie ma już wspaniałego pałacu, którego dużo starych fotografii można znaleźć w internecie. Przy placu zabaw dla dzieci, od strony ul. Sowińskiego znajduje się były budynek folwarczny z pocz. XIX w. Do niedawna funkcjonowała w nim restauracja, ale obecnie jest to nieco zapomniany obiekt.
Park im. Adama Mickiewicza (Julianowski) jest otoczony ulicami: Zgierską, Sowińskiego, Jaworową, Folwarczną, Al. Róż i Karłowicza. Obecnie figuruje w rejestrze zabytków.