W XIX w w Bieżanowie - wtedy podkrakowskiej wsi - działała jak w wielu gorzelnia. Właściciel wsi Karol Czecz de Lindenwald postanowił przebudować ją na drożdżownię. Niestety nie zdążył jej wybudować, gdyż zmarł nagle w 1910 r. Budowę ukończył syn Jan, który wraz ze Stanisławem Porębskim założył spółkę. Powstała wtedy Pierwsza Krakowska Fabryka Drożdży i Spirytusu Stanisława Porębskiego i Jana Czecza w Bieżanowie, która dwa lata później stała się spółką akcyjną Banku Małopolskiego, hr Alfreda Potockiego, Towarzystwa Akcyjnego Przemysłu Spirytusowego i Chemicznego oraz poprzednich właścicieli.
Niestety zakład zaczął podupadać i w 1923 roku sprzedano go spółce Tomasza Legierskiego, która dość szybko zbankrutowała. W 1925 roku fabrykę nabył Jan Gotz, z myślą o likwidacji i pozbyciu się rywala dla jego browaru w Okocimiu. Urządzenia zostały zdemontowane i przewiezione pod Brzesko. Trzy lata fabryka stała zupełnie opuszczona. W 1929 roku puste pomieszczenia kupili Żydzi, którzy potajemnie sprowadzili niezbędne wyposażenie i uzyskali zezwolenie na uruchomienie drożdżowni. Później powstał dodatkowo oddział produkcji galalitu - masy plastycznej na guziki, grzebienie, itp.
Podczas okupacji produkcję przejęli Niemcy. Po wojnie fabrykę upaństwowiono, rozbudowano i zmodernizowano. Niestety nie przetrwała do dziś .