Drewniany kościół parafialny p.w. św. Anny znajduje się w powiecie płockim, ok.20 km od centrum Płocka, w kierunku wschodnim. Zbudowany został w latach 1725-28. Po czym trzykrotnie był remontowany: 1805, 1870, 1912, zaś w latach 1935-36, rozbudowany. Jest to świątynia orientowana, konstrukcji zrębowej wzmocnionej ryglami i zastrzałami; z zewnątrz oszalowana z olistwowaniem. Do prostokątnej nawy przylega węższe prezbiterium.
Od północy dobudowana jest prostokątna zakrystia, natomiast od wschodu – przybudówka, w której urządzono kruchtę. Nawy i prezbiterium pokryte oddzielnymi, dwuspadowymi dachami. Nad zakrystią daszek pulpitowy, a nad przybudówką dwuspadowy. Wszystkie dachy pokryte są blachą. Na dachu nawy głównej dobudowano w 1936 r. ośmioboczną wieżyczkę na sygnaturkę z cebulastym hełmem, zwieńczonym żelaznym krzyżem.
Wnętrze kościoła trójnawowe, rozdzielone trzema parami słupów. Nad nawą główną i prezbiterium sklepienie beczkowe, nad nawami bocznymi stropy płaskie. Z wyposażenia warto wymieć zabytkowe: ołtarz główny barokowy (XVII – XVIII w.), oraz barokowe dwa ołtarze boczne i ambonę z początku XVIII w.