Kościół Mariawitów powstał w 1906 roku, kiedy to część wiernych pod przewodnictwem przywódczyni duchowej Feliksy Kozłowskiej odłączyła się od kościoła rzymsko-katolickiego. Powodem tej decyzji była odmowa rejestracji nowego zgromadzenia ze strony hierarchii kościelnej i papieża w Rzymie. Zgromadzenie Kapłanów Mariawitów powstało po objawieniach, które otrzymała siostra zakonna Maria Franciszka Kozłowska 2 sierpnia 1893 roku w Płocku.
W roku 1910 za pieniądze wiernych i kredyt bankowy mariawici zakupili majątek ziemski o powierzchni 500 ha w gminie Mąkolin (do 1946 roku), obecnie Bodzanów. Po rozparcelowaniu folwarku została założona osada Felicjanów, w której zamieszkały 73 mariawickie rodziny. Z folwarku zostało wydzielonych 46 hektarów wraz z dworem, który został wybudowany w drugiej połowie XIX wieku i przeznaczony na klasztor. Mariawici w Felicjanowie prowadzili szkołę, internat dla sierot oraz ochronkę. Wybudowali owczarnię i młyn, jak również prowadzili pracownię haftu, pralnię oraz szwalnię.
Po śmierci Feliksy Kozłowskiej zwierzchnikiem kościoła został arcybiskup Jan Maria Michał Kowalski. W 1924 roku arcybiskup Kowalski zniósł listem pasterskim przymusowy celibat i zezwolił kapłanom na związki małżeńskie z siostrami zakonnymi. Ten akt wywołał wśród kapłanów szeroki sprzeciw, część z nich wypowiedziała posłuszeństwo i odeszła z kościoła mariawickiego. W latach 1924-1935 wprowadził wiele reform, m.in. święcenie kapłańskich sióstr, zniesienie spowiedzi usznej, obrzęd święcenia wody, obowiązkowe posty, a także wprowadzono komunię dla dzieci.
29 stycznia 1935 roku arcybiskup Kowalski został odsunięty przez kapitułę od władzy i urzędów. Został przeniesiony do Felicjanowa. Jego zwolennicy uznali akt kapituły za nielegalny i ustanowili własne przepisy. Mariawityzm rozpadł się na dwa obozy. Zwolennicy arcybiskupa przejęli nazwę Kościoła Katolickiego Mariawitów i w Felicjanowie ustanowili swój ośrodek władzy.
W czasie II wojny światowej klasztor mariawicki został wysiedlony przez Niemców. Powrócili dopiero po zakończeniu działań wojennych.
W klasztorze znajduje się kaplica, w której odbywa się całodobowa adoracja Najświętszego Sakramentu.