Zaczernie, dziś prawie dzielnica Rzeszowa, ma długą i ciekawą historię. Pierwsze wzmianki odnoszą się do roku 1354, kiedy to Kazimierz Wielki oddał te tereny rycerzowi Janowi z Pakosławic za obronę Polski i Rusi przed Tatarami. Przez kolejne lata zmieniali się właściciele Zaczernia. Byli to Rzeszowscy, Pileccy... Lubomirscy czy wreszcie Morscy. Za czasów Morskich majątek zastał mocno zadłużony i wystawiono go na licytację.W 1830 roku właścicielem Zaczernia został Ludwik Jędrzejewicz.
Pod zarządem kolejnych członków rodziny Jędrzejewiczów dla Zaczernia nastały dobre czasy, a majątek zyskał na znaczeniu. Przy kościele parafialnym swoje miejsce spoczynku znalazły kolejne pokolenia Jędrzejewiczów. Od Ludwika Jędrzejewicza, na którego grobie stoi neogotycki krzyż żeliwny z 1845 roku, poprzez kolejnych członków rodu spoczywających w kaplicy grobowej z 1892 projektu Tadeusza Stryjeńskiego, popularnego w galicyjskich sferach ziemiańskich architekta i budowniczego. Dodam, że większość obiektów wzniesionych przez Jędrzejewiczów była projektowana przez Stryjeńskiego, który wżenił się w ich rodzinę. Na cmentarzu znajduje się również grobowiec Jędrzejewiczów z pobliskiej Jasionki oraz nagrobki bliskich krewnych.
Ostatni pochówek miał miejsce w 2008 roku, kiedy to pochowano w Zaczerniu Kawalera Zakonu Maltańskiego, Jana Jędrzejewicza.