Poręba ma długie tradycje w wydobyciu i wytopie rud żelaza. Najlepiej świadczy o tym fakt, że znajduje się tutaj budynek wieży wyciągowej do transportu wsadu wielkopiecowego do przetapiania właśnie rudy żelaza. Część murów tego pieca przetrwała do dziś wraz z datą budowy w 1798 r. odlaną z żeliwa wytopionego w pierwszej odlewni. Do budowy wieży użyto kamienia wapiennego na zaprawie wapiennej.
Dawniej pod fundamentami wieży biegło koryto rzeki. Płynąca woda napędzała znajdujący się w środku mechanizm co znacznie poprawiało wydajność pieca. Surowcem do wytopu był początkowo węgiel drzewny. Później próbowano też stosować tutejsze złoża węgla brunatnego, ale ze względu na jego małą kaloryczność szybko wrócono do węgla drzewnego. W końcowym okresie stosowano natomiast węgiel kamienny z Górnego Śląska. Obiekt jest jednym z najstarszych zabytków poprzemysłowych w woj. śląskim, znajduje się także w herbie Poręby.