Uroczyste odsłonięcie pomnika miało miejsce w dniu 28 września 2012 r. Ustawiony jest na Placu Książęcym (Wzgórze Sieciecha), w pobliżu płockiego kościoła farnego pw. św. Bartłomieja.
Ten mierzący ponad 5 m wysokości i ważący ponad 20 ton (wg portalu gazeta.pl – 42 tony) monument wykonany został wg projektu toruńskiego artysty Zbigniewa Mikielewicza, z jasnego piaskowca sprowadzonego z Hiszpanii. Przedstawia Krzywoustego siedzącego na koniu, otoczonego pięcioma wojami, z których jeden trzyma chorągiew. Na pięcioczłonowym postumencie, w centralnym jego punkcie, pod kopytami końskimi wyryto napis: „Bolesław III Krzywousty. Książę Polski w latach 1107–1138. Urodzony w Płocku w 108”. Ostatnia cyfra jest zamazana, gdyż pierwotnie była to 7, a powinna być 5, wokół czego zrobiło się niezłe zamieszanie i jak widać, do dzisiaj nic z tym nie zrobiono.
Pomysłodawcą pomnika jest Marian Wilk, którego inicjatywę poparł ówczesny prezydent miasta Mirosław Milewski. I pomimo wstrzymania na pewien czas prac przy tworzeniu monumentu przez nowego włodarza Płocka, prezydenta Andrzeja Nowakowskiego, po dziewięciu latach od momentu powstania pomysłu pomnik stanął na swoim obecnym miejscu, choć pierwotnie planowano jego ulokowanie na Placu Narutowicza.
Kim był płocczanin wszech czasów? Książę Bolesław III Krzywousty urodził się 20 sierpnia 1085 r. Był synem Władysława Hermana i Judyty czeskiej, która zmarła kilka miesięcy po jego narodzinach. Wychowywała go macocha w osobie Judyty Salickiej, siostry króla niemieckiego Henryka IV. Od 1106 r. był księciem, zwierzchnikiem całej Polski. W atmosferze walk wewnętrznych i sporów o władzę opanował Pomorze Gdańskie, które jednak w kilka lat potem stracił. Zmienił więc taktykę i przeszedł do systematycznego zdobywania będących pod wpływem pogan grodów nad Notecią. Po rozprawieniu się w 1113 r. z najazdem niemieckim poślubił księżniczkę czeską Salomeę, przez co stał się szwagrem Władysława czeskiego i jego brata, Ottona morawskiego. Utrwaliwszy w ten sposób pokój na granicy południowej, dokonał w ciągu następnej dekady podboju ziem pomorskich, zdobywając główne twierdze obronne, czyli Szczecin i Wolin. Dzięki prowadzonej w latach 1129-30 polityce zbliżył się do Danii, wydając córkę Ryksę za królewicza Magnusa. Przed swoją śmiercią ogłosił statut stanowiący pierwszą próbę spisanego polskiego prawa państwowego. Zmarł 28 października 1138 r. w Sochaczewie. Pochowany jest wraz z ojcem, królem Władysławem Hermanem, w Kaplicy Królewskiej Bazyliki Katedralnej w Płocku.