Dwór z 1870 r., eklektyczny, nawiązujący do neorenesansu. Po II wojnie światowej został przebudowany i pozbawiony wszelkich elementów ozdobnych. Duży park, który w założeniu podkreślał wspaniałe położenie pałacu na skarpie nad jeziorem, został zamieniony na ogródki działkowe i pola uprawne. Po I rozbiorze Polski tereny wokół Żabna zostały odebrane klasztorowi benedyktynów w Mogilnie i włączone do domeny pruskiej. Majątek został sprzedany w II połowie XIX w. Emilowi Matthesowi seniorowi, po nim majątek należał do jego syna Emila juniora. Pod koniec XIXw. majątek kupił Hrabia Mieczysław Dąmbski a następnie dokupił do niego ok 400 ha gruntu i jezioro Żabno. Za rządów hrabiego Dąmbskiego pałac był miejscem, w którym spotykała się śmietanka intelektualna i kulturalna Wielkopolski i Kujaw.