Świątynia została wzniesiona z cegły, kamienia i bloków betonowych w 1895 lub 1900 r. Wewnątrz świątyni została wykonana galeria, co w znacznym stopniu powiększyło powierzchnię dla uczestników odbywających się nabożeństw. Neogotyckie wyposażenie wnętrza stanowią: drewniany ołtarz, drewniany prospekt organowy oraz ławki. Na uwagę zasługuje zawieszony w nawie głównej żyrandol kuty z blachy miedzianej oraz trzy dwudzielne witraże w prezbiterium. W wieży kościelnej zawieszony został spiżowy dzwon z 1900 r.
Świątynia do 1945 r. służyła ewangelikom. Obecnie jest kościołem rzymskokatolickim.