Tradycje produkcji papieru w Konstancinie-Jeziornej sięgają XVIII wieku. W połowie tego stulecia przekopano półtorakilometrowy kanał łączący staw z rzeką Jeziorką. Nad stawem wzniesiono drugi młyn w Jeziornej, przekształcony w 1776 r. w papiernię. Inicjatorem tego przekształcenia był baron Jan Józef Kurtz. Nowy zakład produkował czerpany papier, na którym wydrukowano m.in. Konstytucję 3 Maja.
Wytwórnię papieru w 1830 r. przejął Bank Polski, który dokonał jej powiększenia i modernizacji. W 1887 r. zakład kupiło Akcyjne Towarzystwo Mirkowskiej Fabryki Papieru, którego głównymi udziałowcami byli Leopold Kronenberg i rodzina warszawskich bankierów Natansonów. Od tego czasu nastąpił intensywny rozwój papierni. Wcześniej Akcyjne Towarzystwo Natansonów i Kronenberga posiadał papiernię w Mirkowie koło Wieruszowa.
Ponieważ wielkopolska fabryka stała się nierentowna podjęto decyzję o jej przeniesieniu do Jeziornej. Przewieziono tutaj cały park maszynowy oraz przeniesiono wykwalifikowanych pracowników gotowych do zmiany miejsca pracy i zamieszkania. W ten sposób na Mazowsze trafiła duża grupa mieszkańców Wielkopolski nazywanych potocznie Ciepokami.
Właściciele papierni, a zwłaszcza Edward Natanson zadbali o swoje kadry pracownicze. Dla nich wzniesiono murowane, piętrowe budynki mieszkalne w pobliżu papierni. Z czasem zbudowano neogotyckie budynki dla kadry inżynierskiej oraz ambulatorium według projektu architekta Stefana Szyllera. Pracownicy zakładu nazywający swoje osiedle Mirkowem korzystali z bezpłatnych mieszkań, opału i prądu. Ich dzieci miały do dyspozycji także darmowe ośmioklasową szkołę i ochronkę.
Mirkowskie osiedle pracownicze jest jednym z najlepiej zachowanych tego typu założeń w Polsce. Choć fabryka w Jeziornej jest nieczynna i już nie produkuje papieru, to pozostały po niej interesujące budynki, z których najpiękniej prezentuje się dawne ambulatorium.