Pustynia Siedlecka posiada niewielką piaszczystą powierzchnię (ok. 25 ha), która oparła się zalesieniu. Pozostała część pierwotnie pustynnego terenu licząca około 30 ha, została zadrzewiona w latach 60. XX wieku.
Legenda głosi, że diabeł, który gonił uciekającego na kogucie Twardowskiego był już tak blisko niego, iż przed czarnoksiężnikiem otworzyły się bramy piekieł a piekielny ogień wypalił ziemię zamieniając ją w pustynię. Część terenu przylegającego do pustyni nosi nawet nazwę Piekło. Z innej opowieści wynika, że kłóciły się tutaj dwie kobiety stwarzając piekło na ziemi. Słysząc odgłosy waśni mówiono w Siedlcu, iż "piekło pracuje".
Tak naprawdę piach znalazł się w tym miejscu za sprawą ostatniego zlodowacenia i procesów związanych z wkraczaniem i cofaniem się lądolodu. Po II wojnie światowej utworzono tu piaskownię, która funkcjonowała do lat 60. Dzisiaj pustynię odwiedzają licznie turyści a gmina organizuje imprezę plenerową - Pustynny Piknik.
Na Pustyni Siedleckiej można zobaczyć wydmy dochodzące do kilku metrów wysokości, a także niewielkie źródło bezodpływowe Oaza. Jej obszar porasta roślinność charakterystyczną dla terenów piaszczystych, w tym szczotlicha siwa i wydmuchrzyca piaskowa. Po pustyni można jeździć motocyklami oraz quadami. Organizowane są również rajdy samochodowe.