Zlokalizowany przy dzisiejszej ulicy Purkyniego bastion jest pozostałością po XVI- wiecznych fortyfikacjach Wrocławia. Wcześniej w tym miejscu znajdowały się umocnienia dawnej Bramy Ceglarskiej, skierowanej w kierunku wschodnim. W 1585r. dokonano przebudowy średniowiecznych murów obronnych. Bastion Ceglarski został zaprojektowany przez Hansa Schneidera von Lindau - znanego na Śląsku i Pomorzu architekta niemieckich twierdz.
W nowym kompleksie zbudowano kazamaty, do których to w późniejszym czasie dobudowano narożnikowy rawelin. Bastion pełnił swoje funkcje do 1807r. kiedy to zapoczątkowano likwidację murów miejskich, co sprawiło demilitaryzację bastionu. Kazamaty przerobiono na magazyn, a cały obiekt przekształcono na wzgórze widokowe, które zostało przyłączone do Promenady Staromiejskiej.
Po 1945r. wzgórze, z uwagi na przebiegającą w okolicy do 1964r. ulicę Polską (Polnishegasse) nazwano Wzgórzem Polskim, które dzisiaj stanowi malowniczy kompleks rekreacyjno- historyczny.