Założona w roku 1878. Pierwsza w Królestwie Polskim przędzalnia wełny czesankowej. Kiedy w 1878 r. francuski przemysłowiec, Leon Allart będący przedstawicielem w/w, przybył do Łodzi zakupił od Augusta Kroeniga, sporą połać ziemi. Obejmował on tereny położone w części południowo - zachodniej miasta, graniczące ze Starym Rokiciem. Tu właśnie wybudowano cały zespół fabryczno - mieszkalny, pałacyk dla właściciela, przędzalnie, drukarnie, wykończalnie, farbiarnie, pralnie a także własne domy przy ulicy Kątnej 48 i 50, dla rodzin kadry technicznej. Niejako w skład przedsiębiorstwa wchodziła także szkoła podstawowa, przy ulicy Kątnej 17, a także boisko klubu sportowego " Arko "przy ulicy Wołowej 1.
Od roku 1883 spółka akcyjna, z kapitałem wynoszącym 2 500 000 rubli. W roku 1889, zatrudniano 1570 robotników, w 1912 - 1850, zaś w roku 1933 kiedy to nastąpiła fuzja ze Spółką Akcyjną M. Piesch, z Tomaszowa Mazowieckiego, liczba robotników wynosiła 2920. Siedziba dyrekcji mieściła się w Roubaix (Francja). Dyrektorem generalnym Towarzystwa Akcyjnego Allart, Rousseau i S - ka, był Ernest Saladin pełniący również funkcję konsula Republiki Francuskiej w Łodzi. Ludzie którzy pracowali w fabryce nie nazywali ich, dyrektorów inaczej jak "Starymi Francuzami". Kapitał przeznaczony na działalność w Polsce, wynosił 16 885 584 zł. Przędzalnia wełny - 56 100 wrzecion czesankowych, maszyn na czesalni 76, niciarek 46. Oddziały fabryki funkcjonowały w Lyonie i Bukareszcie.
Budynki fabryczne zaprojektował znany architekt Hilary Majewski. W czasie II wojny św. istniał tu oddział Bayerische Motoren Werke A. G., którego zadaniem była naprawa i montaż silników samolotowych. Po roku 1945 zakłady upaństwowiono. Na tej bazie powstały Państwowe Zakłady Przemysłu Wełnianego nr. 4, od roku 1952 noszące im. Gwardi Ludowej. Do czasów nam współczesnych, jako Przędzalnia Czesankowa " Polmerino ". Obecnie z budynków pofabrycznych niewiele pozostało.
Informacja: Na terenie dawnego kompleksu fabrycznego powstało osiedle mieszkaniowe "Nowa Przędzalnia".