Nie bez powodu Puńsk uważany jest dzisiaj za stolicę polskich Litwinów. Ponad 80% jego mieszkańców to autochtoniczna ludność narodowości litewskiej. Litwini znad Merecza i Puni pojawili się na tych ziemiach w XV w. To oni nazwali miejscowe jezioro Punia, od którego później nazwę przejęła także osada. Chociaż formalnie Puńsk to wieś, z pewnością jest wsią wyjątkową. Okrzyknięty stolicą litewską w Polsce, jest miejscem działania typowo miejskich instytucji. Wydawnictwo Aušra (Jutrzenka) publikuje litewskie podręczniki i czasopisma. Działa tu także redakcja pisma przeznaczonego dla litewskiej emigracji rozproszonej po całym świecie.
Mieszkańcy Puńska kultywują swoją kulturę i narodową odrębność. Przy puńskim Domu Kultury Litewskiej działają litewskie zespoły artystyczne: Jotva, Gimtine, kapela Klumpe i chór Dzukija. Znajduje się tutaj chyba największa atrakcja Puńska: Muzeum Etnograficzne. Zbiór tkanin i dzianin, narzędzi rzemieślniczych, narzędzi do kopania torfu, przyborów myśliwskich, łowieckich i pszczelarskich to efekt kilkudziesięcioletniej kolekcjonerskiej pracy założyciela muzeum - Józefa (Juozasa) Vainy. W Puńsku działa także Społeczne Muzeum Historyczne (zbiory archeologiczne i działalność wydawnicza w regionie skupione w pomieszczeniach ośrodka zdrowia!), galeria-muzeum Stara Plebania (wystawa rękodzieła i strojów ludowych) oraz skansen-zagroda wiejska przy drodze do Sejn.