Wiosną 1940 r. miała miejsce największa w czasie II wojny światowej zbrodnia dokonana na polskich jeńcach wojennych. Wówczas z rozkazu Stalina oddziały NKWD wymordowały ponad 21 tysięcy polskich obywateli, w tym prawie 16 tysięcy oficerów Wojska Polskiego i ponad 5 tysięcy funkcjonariuszy Policji Państwowej. Zbrodnię, nazwaną katyńską od jednej z miejscowości, gdzie miała miejsce, władze ZSRR próbowały zatuszować. W powojennej, komunistycznej Polsce był to temat zakazany. Dopiero po upadku systemu komunistycznego możliwe stało się uczczenie ofiar sowieckich mordów.
Jeden z pomników, który przypominać ma pokoleniom ofiarę polskich żołnierzy zamordowanych wiosną 1940 r. strzałem w głowę w Katyniu, Charkowie i Miednoje, powstał u stóp sanktuarium na Świętym Krzyżu. Pomnik składający się dużej, okrągłej podstawy oraz trzech krzyży znajduje się w Hucie Szklanej, przy wejściu na drogę prowadzącą na Łysą Górę. Na podstawie krzyży umieszczono tablice z napisami w językach polskim, rosyjskim, niemieckim, angielskim i francuskim oraz płaskorzeźbę z wizerunkiem Matki Boskiej Katyńskiej. Pomnik odsłonięto w 1999 r.