Berek Joselewicz (ur. 17 września 1760 r. lub 1764 r.) był żydowskim kupcem z Litwy. W czasie insurekcji kościuszkowskiej w 1794 r. własnym sumptem wystawił "pułk starozakonnej lekkiej jazdy", do którego w ciągu kilku tygodni zgłosiło się pięciuset mężczyzn. Oddział pod dowództwem Joselewicza wykazał się wielką odwagą i walecznością podczas oblężenia Warszawy przez wojska rosyjskie w 1794 r. Pułk ten był pierwszą żydowską jednostką regularnej armii od czasów powstania żydowskiego w I w. n.e.! Jego dowódca walczył później w szeregach Legionów Dąbrowskiego i w Armii Księstwa Warszawskiego. Dowodząc szwadronem 5 Pułku Strzelców Konnych, zginął 5 maja 1809 r. w potyczce z Austriakami pod Kockiem.
Do dzisiaj na północnym przedmieściu Kocka, przy drodze do Białobrzegów, zachował się niewielki kopiec kryjący szczątki poległego pułkownika. Na jego szczycie ustawiono w naszych czasach skromny kamień z wyrytym imieniem i nazwiskiem oraz datą urodzin i śmierci. Poniżej znajduje się głaz ustawiony w stulecie śmierci, w 1909 r., z fundacji hrabiego Edwarda Żółtowskiego. Warto zobaczyć jego prawie nieczytelną już inskrypcję: "Berek Joselewicz - Józef Berkowel Berkowicz ur. w Kretyndze na Litwie 1760 r. Pułkownik Wojsk Polskich, szef szwadronu 5-go Pułku Strzelców Konnych Wielkiego Księstwa Warszawskiego, kawaler krzyżów Legii Honorowej i Virtuti Militari. Zginął w bitwie pod Kockiem 1809 roku. Tu pochowany. Nie szacherką, nie kwaterką, lecz on krwią dorobił się sławy. W stuletnią rocznicę zgonu. 1909". W tym ciekawym miejscu warto się zatrzymać, chociaż na chwilę.