Klasycystyczny pałac Anny Jabłonowskiej jest jednym z ważniejszych zabytków Kocka. Wzniesiono go w 1780 r. i przebudowano w 1840 r. Zespół pałacowy składa się z budynku głównego i dwóch jednakowych oficyn, które ćwierćkolistymi łukami parterowych krużganków łączą się z pałacem. Za pałacem teren opada tarasami ku szerokiej dolinie Wieprza. Park krajobrazowy, otaczający kompleks mieszkalny z trzech stron, zajmuje powierzchnię czterech hektarów.
Pierwotne założenie pałacowe wraz z częścią ogrodu powstało jeszcze w czasach Firlejów, w stylu renesansowym. Księżna Jabłonowska stworzyła zaś sentymentalny ogród arkadyjski, wzorowany na starogreckiej krainie "szczęśliwych pasterzy". Główny projekt opracował Szymon Bogumił Zug, jednakże księżna była współautorką wielu koncepcji architektonicznych. Ogród Jabłonowskiej słynął z osobliwych, często unikalnych roślin należących aż do 590 gatunków. W cieplarni hodowano ananasy, pomarańcze i cytryny. Po śmierci właścicielki, wraz z przebudową rezydencji dokonaną przez znanego architekta Henryka Marconiego, park był kilkakrotnie przekształcany. Aby zobaczyć zabytkową rezydencję i park, warto wybrać się tu na weekend.
Obecnie, mimo znacznych zniszczeń spowodowanych działaniami wojennymi i zaniedbaniami w pierwszych latach po wyzwoleniu, zespół pałacowo-parkowy prezentuje się dosyć okazale. Mieści się tu m.in. Dom Kultury i Izba Pamięci Narodowej poświęcona Bitwie pod Kockiem. Warto wiedzieć, że właśnie w kockim pałacu 6 października 1939 r. gen. brygady Franciszek Kleeberg dowódca Samodzielnej Grupy Operacyjnej "Polesie" podpisał akt kapitulacji, kończący zmagania wojenne polskiego żołnierza w kampanii obronnej 1939 r.