Parafię w Tarnowcu została erygowana już XIV wieku i jest jedną z najstarszych parafii w tym rejonie. Obecny kościół wzniesiony w 1949 r. jest czwartym kościołem zbudowanym w długich dziejach parafii.
Kościół został zbudowany wg projektu inżyniera Józefa Baruta z Gorlic, który projektując go wzorował się na stylu bazylik rzymskich. Świątynia jest trzynawowym obiektem wzniesionym z cegły i otynkowanym, z frontonem w formie portyku, podtrzymywanego przez sześć kolumn. Nad dachem świątyni wznosi się okazała wieża z tarczami zegarowymi na ścianach oraz niewielka wieżyczka na sygnaturkę. Konsekracja kościoła miała miejsce 16.07.1961 r.
Wewnątrz świątyni na uwagę zasługuje przede wszystkim cudowna figura Matki Bożej z Dzieciątkiem. Ponadto uwagę zwracają mozaiki ścienne oraz liczne witraże, a w relikwiarzach fragment szaty liturgicznej św. Jana Pawła II. Znajdują się tutaj również relikwie włoskiej lekarki św. Gianny Beretty Molla, która oddała życie za swoje nienarodzone dziecko - sanktuarium bowiem słynie przede wszystkim jako miejsce modlitw w sprawach związanych z poczęciem i narodzinami dziecka.
Gotycka figura Matki Bożej Zawierzenia została wykonana z drewna lipowego. Figura jest polichromowana. Matka Boża przedstawiona jest w pozycji stojącej, w lewej ręce trzyma Dzieciątko, a w prawej berło. Również Dzieciątkom Jezus przedstawione jest z królewskimi atrybutami, z berłem w prawej ręce i jabłkiem w lewej. Liczącą 153 cm wysokości rzeźbę wykonał prawdopodobnie na początku XV wieku nieznany artysta. Jej szczególny kult rozpoczął się w Jaśle, po pożarze jaki miał miejsce 29.04.1785 r. Pożar strawił wówczas znaczną część miasta, doszczętnie spłoną klasztor i kościół Ojców Karmelitów. Ocalała tylko mała drewniana figurka Matki Bożej. W roku 1789 dzięki staraniom hrabiny Katarzyny Kuropatnickiej cudownie ocalała figurka umieszczona została w tutejszym sanktuarium. 8.09.1925 r. sufragan przemyski - biskup Karol Józef Fischer dokonał aktu koronacji figury papieskimi koronami.
O pochodzeniem figurki krążą różne historie. Jedna z nich mówi, że została wykonana przez znanego słowackiego artystę Pawła z Lewoczy. Z kolei inny autor informuje, że pierwowzór figury wykonany został w Niemczech. Na prośbę córki króla Węgier, św. Elżbiety wykonano kilka jej kopii. Jedną z nich otrzymali Karmelici z Jasła. Kolejna historia przypisuje powstanie figury w jakiejś krakowskiej pracowni pod koniec XV wieku. Niemniej jednak do opiewanej w licznych legendach i pieśniach figury, umieszczonej w jasielskim sanktuarium już na początku XVII w. przybywały liczne pielgrzymki.