Pierwsze informacje na temat plebanii pochodzą z końca XVI wieku, kiedy do parafii Tarnowiec przybył z wizytą kardynał Jerzy Radziwiłł z Krakowa. Zapisano wtedy, że "plebania jest w opłakanym stanie - jedna część się rozłazi, a część druga grozi ruiną". W roku 1785 ówczesny proboszcz Walenty Rawicz Karwowski przy wsparciu właścicieli Tarnowca - hrabiów Kuropatnickich wybudował nową plebanię. Był to budynek parterowy, murowany wzniesiony na rzucie prostokąta.
W latach 1902 - 03 plebania została rozbudowana przez księdza Jana Puzona - rozebrał dach i dobudował piętro do istniejącego obiektu. U schyłku II wojny światowej za sprawą żołnierzy sowieckich plebania została w znacznym stopniu zniszczona. Sowieci bowiem zorganizowali sobie tutaj kwaterę, a w jadalni urządzili stajnę dla koni.
W roku 1977 budynek plebanii został wpisany do katalogu zabytków, zaznaczając, że "stanowi ona unikalny przykład budownictwa dworskiego XVIII wieku". W latach 2000 - 2007 obiekt przeszedł generalny remont.