Margonin to niespełna trzytysięczne miasteczko na północnym wschodzie Wielkopolski. Powstało na bazie średniowiecznej osady położonej na brzegu Jeziora Margonińskiego. Prawa miejskie nadane zostały Margoninowi przed 1402 r., a odnowiono je w 1696. Do XVIII w. to prywatne miasto rozwijało się dzięki osiedlającym się tutaj rzemieślnikom, głównie parającym się sukiennictwem. Miasto miało okres stagnacji na przełomie XVIII i XIX w., gdy znalazło się w zaborze pruskim. Kolejny okres rozwoju nastąpił w początkach XX w., po uruchomieniu linii kolejowej z Chodzieży do Gołańczy. Jednak Margonin pozostał do dziś małym, lokalnym ośrodkiem gospodarczym.
Pod koniec XX w. zrodził się zamysł utworzenia w ramach Miejsko-Gminnego Ośrodka Kultury placówki muzealnej gromadzącej pamiątki z historii Margonina i okolic. Dyrektor ośrodka, wspomagany przez pracowników Muzeum Regionalnego w Pile oraz miejscowych pasjonatów, dopiął celu i 15 czerwca 2002 r. uroczyście otwarto Izbę Etnograficzno-Historyczną. Zbiory muzealne zobaczyć można od kilku lat w odrestaurowanym, szachulcowym domu przy ulicy Szpitalnej zbudowanym w latach 30. XIX w.