Glinka leżąca w pobliżu Góry to wieś o średniowiecznym rodowodzie. Pierwsze wzmianki o niej pochodzą z 1244 r. Przez wiele wieków należała do cystersów z Lubiąża. Pierwsza tutejsza świątynia powstała prawdopodobnie w tym samym czasie. Na jej miejscu w XIV wieku wzniesiono gotycki kościół św. Marcina. Jego otoczenie było przez stulecia miejscem spoczynku mieszkańców parafii. Ostatnie pochówki miały na nim miejsce już po drugiej wojnie światowej.
Przykościelny cmentarz w Glince jest miejscem spoczynku tutejszych katolików oraz protestantów z okresu, gdy kościół był zborem ewangelickim. Do dziś zachowało się kilkanaście nagrobków z przeszłości przypominających dawnych mieszkańców Glinki. Wyróżniają się XVIII-wieczne płyty przy kościelnym murze, gdzie spoczywają członkowie rodziny von Stoschów. Pozostałe nagrobki pochodzą z XIX i pierwszej połowy XX w. Kościół i cmentarz otacza ceglany mur z bramą.