Na terenie Wieliczki niedawno rozmieszczono tablice wskazujące, gdzie znajdowały się dawne już nieczynne szyby. Najstarsze to: były szyb przy Domu Pośród Żup, prawdopodobnie nigdy nie działający oraz szyb w okolicy Dworca zwany Goryszowski. Powstały one jeszcze przed lokacją Wieliczki w XIII w. Kolejne szyby - Wodna Góra, Świętosławski, Świątkowski i najważniejszy Regis powstały w czasach Kazimierza Wielkiego, a w XV w powstał szyb Seraf.
Obok niego już w XVI w powstał kolejny - Ligęza, a także Boner. Następne szyby to XVII w. Daniłowicza, Górsko, oraz prywatne Lubomirskich - Lubomirski i Kunegunda. Ponieważ Lubomirski podbierał sól z kopalni królewskiej, aby złapać go na gorącym uczynku Jan III Sobieski nakazał wykopanie szybu Janina. Po wykryciu oszustwa, Lubomirskim zabrano kopalnie dając jako odszkodowanie 10 wsi.
Obok szybu Boner, który w XVII w przez 8 miesięcy płonął, wybudowano szybko szyb Boża Wola, który przejął rolę Bonera. Już za czasów austriackich powstały szyby Cesarzowa Elżbieta (dziś św Kingi), Cesarza Józefa (dziś Kościuszko) i cesarza Franciszka Józefa (dziś Paderewski)