Jadąc drogą nr 306 z Dusznik do Lipnicy, mniej więcej w połowie drogi ukazuje się nam po lewej stronie panorama z kościołem wznoszącym się na szczycie skarpy. Świątynią ową jest kościół św. Jadwigi w Wilczynie. Warto skręcić do wsi, aby zobaczyć ją z bliska.
Wilczyna i okoliczne wsie stanowiły w XIII w. dobra należące do biskupów poznańskich. Prawdopodobnie z woli jednego z nich, Mikołaja I, władającego biskupstwem w latach 1267-1278, powstała parafia, której nadano wezwanie św. Jadwigi. Parafię wspominają dokumenty biskupa Andrzeja Zaremby z 1298 r. Wraz z jej powołaniem wzniesiono na szczycie skarpy drewnianą świątynię.
Kościół ten służył wiernym do połowy XVI w. Zniszczony w wyniku pożaru, został zastąpiony późnogotyckim obiektem murowanym z cegły. W tej formie świątynia istniała do końcowych lat XIX w. W latach 1894-1895 poddano ją znacznej rozbudowie. Do starego budynku dobudowano neogotyckie transept i prezbiterium. Wyposażenie kościoła stanowią elementy z różnych okresów jego istnienia.
Kościół św. Jadwigi w Wilczynie wpisany został do rejestru zabytków 14 listopada 1969 r. decyzją 776/A. Identyfikator w rejestrze NID nr 656012.