Mińsk Mazowiecki to dziś miasto liczące blisko 40 tysięcy mieszkańców. Ich głównym miejscem rekreacji i wypoczynku jest park przylegający do pałacu Dernałowiczów mieszczący Miejski Dom Kultury. Rozległy zieleniec ma swoją długą historię kształtowania. W XVI wieku do dworu Wolskich przylegał popularny w dobie renesansu ogród kwaterowy podzielony na osiem pól. W tej wersji ogród ten przetrwał po pewnych korektach w XVII wieku do przebudowy pałacu w latach 1825-1828 dokonanej przez ówczesnego właściciela dóbr hrabiego Stanisława Jezierskiego. Wraz z nią poddano przekształceniu ogrodu w park krajobrazowy.
Po jego powiększeniu na terenie parku znalazł się odcinek rzeki Srebrnej, który poddano częściowej regulacji. Wówczas także wytyczono osie widokowe. Parkową zieleń uzupełniono nasadzeniami drzew i krzewów. Ostateczne ukształtowanie park zawdzięcza rodzinie Doria Dernałowiczów, którzy stali się właścicielami pałacowego założenia w 1870 r. Park powiększono wówczas w kierunku północnym. Uregulowaniu uległ bieg rzeki Srebrnej. Ujęto ją w dwa kanały, na których utworzono malownicze stawy spiętrzając wody rzeki zbudowanymi jazami.
Park pałacowy znacjonalizowano po II wojnie światowej. Dziś parkiem zarządza miński MDK. Park noszący dziś nazwę Park im. Rodziny Dernałowiczów wpisano 12 maja 1957 r. do rejestru zabytków decyzją konserwatorską nr 65. W rejestrze NID nadano mu identyfikator 621814.