Wędrując ulicą Wólczańską, pod numerem 220 natrafiamy na efektowną kamienicę z końca XIX wieku należącą do rodziny Schweikertów. Kamienica trzypiętrowa zbudowana w stylu eklektycznym, wyróżniająca się wykuszem, na którego szczycie jest umieszczony mały taras. Do jej budowy została użyta czerwona cegła klinkierowa, widoczna na pierwszy rzut okiem. Ściana szczytowa z półokrągłym tympanonem wypełnionym głową kobiecą, oraz sztukaterią z motywami roślinnymi.
Dom znajduje się w okolicy, która należy do tzw. imperium przemysłowego rodziny Schweikertów. Kamienica była własnością Oskara Schweikerta, jednego z synów przemysłowca Fryderyka Wilhelma Schweikerta (syn przybyłego w 1800 r. z Wirtembergi do Starowej Góry Jana Jakuba Schweikerta). Plany do jej realizacji zostały zatwierdzone w roku 1896, sporządził je architekt Franciszek Chełmiński, lub tylko sygnował swoim podpisem z racji piastowania wówczas stanowiska architekta miasta Łodzi. W roku 1902 Scheikert rozbudował swoją kamienicę o dwie oficyny mieszkalne i budynek gospodarczy. Przedsięwzięcie to realizowano według planów architekta Dawida Lande.
W kamienicy przez dłuższy czas funkcjonowało Biuro Pośrednictwa Zamiany Mieszkań.
(opis uzupełnił: saper1390)