Niewątpliwie opisywana kamienica jest jedną z najładniejszych kamienic w mieście. Została zbudowana według projektu Paula Kuhnerta, w stylu secesyjnym, w latach ok. 1906-09. Posiada trzy kondygnacje z poddaszem, może nawet użytkowym. Przekryta została dachem półmansardowym, jedynie “wieża” po prawej stronie, została przekryta dachem stożkowym, na planie koła.
Swą uwagę niewątpliwie przyciągnie boniowanym parterem, dwoma mocno wyciągniętymi w przód ryzalitami ( w tym wspomnianą “wieżą” ). Faktura tynków jest dość zróżnicowana. Inna występuje w poziomie parteru, inna zaś w górnych partiach elewacji. Obramowania okien są profilowane, a płyciny podokienne ozdobiono motywami roślinnymi, przypominającymi winorośl, czy powoje, czyli wijące się rośliny, o wydłużonych liściach lub różowych kwiatach. Portal wejściowy jest flankowany niewysokimi kolumienkami, na których po części opiera się łuk z klinem, z motywem słonecznika i winorośli.