Budynek został wzniesiony w latach 1933-1936, zaś autorem projektu był warszawski architekt Wacław Krzyżanowski. Duży udział w przedsięwzięciu miało koło Łódzkie Stowarzyszenia "Służba Obywatelska". Pierwotnie miała tutaj funkcjonować Państwowa Szkoła Zawodowa Żeńska, prowadzona przez Zofię Tatarzankę, z siedzibą przy ul. Kopernika 41. Jednak Ministerstwo Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego wydało decyzję o zmianie nazwy na Państwową Szkołę Przemysłowo - Handlową Żeńską w Łodzi.
Po zajęciu Łodzi przez Niemców, była tutaj żandarmeria, koszary oraz w przebudowanych wnętrzach funkcjonował Instytut Higieny. Była szkoła została zamknięta z dniem 1 stycznia 1940 roku, po przyłączeniu Łodzi do Reichu. Od roku 1954, na mocy dekretu o Państwowej Inspekcji Sanitarnej została utworzona Wojewódzka Stacja Sanitarno - Epidemiologiczna w Łodzi. Znajduje się przy ul. Wodnej 40 róg ul. Miedzianej, przy Wodnym Rynku.
Ciekawostka:
Gmach ma kubaturę ponad 17 500 m³.