Raków to niegdyś słynące w całej Europie miasteczko. Założył je w 1567 roku kasztelan żarnowski Jan Sienieński. Ogłaszając tolerancję religijną sprawił, że miasteczko rozrosło się znacznie przez przypływ innowierców i wkrótce stało się centrum Braci Polskich zwanych arianami. W latach 30. XVII wieku liczyło około piętnaście tysięcy mieszkańców.
Syn założyciela podjął decyzję o zmianie koncepcji urbanistycznej Rakowa. Utworzono nowy rynek znacznie powiększając miasto. Czasy świetności nie trwały jednak długo, po wygnaniu innowierców miasteczko zaczęło chylić się ku upadkowi i opustoszało. I chodź Raków dzisiaj nie ma już praw miejskich, to z lat jego świetności zachował się dawny kształt miasta i rynek na którym mieściła się niegdyś ariańska akademia. Po jej dawnych mieszkańcach pozostało kilka domów z przełomu XVI i XVII wieku, a niektóre z nich z zachowanymi izbami sklepionymi kolebkowo z lunetami.
Na miejscu zburzonego zboru ariańskiego stoi kościół parafialny pw. św. Trójcy, wzniesiony w latach 1640-1645 z fundacji biskupa krakowskiego Zadzika. Luterska Górka za Rakowem to podobno dawny cmentarz ariański i on przypomina o jego mieszkańcach z przed wieków.