Mielno to popularny kurort na wybrzeżu Bałtyku, ale także stara, powstała w średniowieczu osada. Jej początki sięgają XIII wieku, kiedy jej właścicielami była rodzina Schlieffenów z Kołobrzegu. Wieś noszącą nazwę Gross Möllen Schliffenowie w 1333 r. sprzedali Hermanowi von Damitzowi. W rękach jego potomków pozostawało Mielno do końca XVIII w.
Na początku XIX wieku wieś stała się własnością von Schmelingów, którzy pozostali jej gospodarzami do 1945 r. To w czasie ich rządów powstało tutaj popularne wczasowisko. Mielno do 1945 r. zamieszkiwane było przez protestancką ludność niemiecką. Po czasach jej obecności pozostały budynki oraz cmentarz.
Ewangelicka nekropolia powstała w XIX wieku i funkcjonowała do opuszczenia wsi przez Niemców. Przez lata popadała w zapomnienie, a nagrobki w ruinę. W ostatnich latach zebrano ocalałe ich elementy i utworzono lapidarium na obecnym cmentarzu komunalnym. Przed nim położono głaz narzutowy z tablicą i inskrypcją w językach polskim i niemieckim z przesłaniem „Pamięć o tych, co odeszli, świadczy o nas”.