Trzypiętrowa kamienica stojąca przy ul. Piotrkowskiej 64 (w latach 1850-1891 nr hipoteczny 506) należała do Wiślickiego. Powstała pomiędzy rokiem 1872 a 1876 według planów architekta Hilarego Majewskiego (ewentualnie projekt był tylko sygnowany jego podpisem z racji piastowania stanowiska architekta miejskiego Łodzi) i pierwotnie był to budynek dwupiętrowy.
Kolejnymi jej właścicielami byli kolejno: od 1888 r. Karolina Guse a po niej Pinkus Lichtenberg. I to prawdopodobnie ten z ostatnich wymienionych właścicieli, dobudował trzecią kondygnację kamienicy. W 1891 r. złożył do ówczesnych władz projekt o otynkowanie budynku frontowego i przebudowę jego poddasza. Plan obejmował również budowę dwóch, dwupiętrowych oficyn mieszkalnych.
Ciekawostki:
Pod tym adresem znajdowało się biuro próśb i podań Menachema Bornstajna, znanego bardziej w dawnej Łodzi jako Ślepego Maksa. Nazywano go również m.in. łódzkim Janosikiem, żydowskim Robin Hoodem. Tą bardzo ciekawą postać opisał w książce pt. "Ballada o ślepym Maksie" Arnold Mostowicz.
Tu również znajdowała się niewielka fabryka chustek do nosa, założona w 1922 r. przez Lewina Arona.