W Łowiczu na parku przy Alejach Sienkiewicza od 1938 r. stoi pomnik poświęcony Arturowi Zawiszy Czarnemu. Na głazie ustawionym na szczycie widnieje ciekawy napis o treści „Gdybym miał sto lat żyć, wszystkie bym ofiarował mojej Ojczyźnie”. Autorem tych słów był bohater pomnika, o którym warto napisać kilka słów.
Artur Zawisza Czarny urodził się na Ziemi Łowickiej, w dawnym mieście Sobota 24 września 1809 r. Po ukończeniu Szkoły Wojewódzkiej w Kaliszu w 1827 r. młody Artur przeniósł się do Warszawy, gdzie rozpoczął studia na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego. Tutaj związał się ruchem niepodległościowym. W styczniu 1831 r. wstąpił do oddziałów powstańczych i wziął udział m.in. w bitwie o Olszynkę Grochowską.
W czasie powstania listopadowego awansował do stopnia kapitana. Po zakończeniu kampanii wyemigrował do Francji, gdzie czynnie uczestniczył w życiu polskiej emigracji. Zimą 1833 r. wrócił do kraju i kontynuował walkę partyzancką przeciwko Rosjanom. W czerwcu 1833 r. pojmano Zawiszę Czarnego wraz z jego podkomendnymi i skazano na karę śmierci. Powieszono go 15 lub 26 listopada 1833 r. w Warszawie na placu, który nosi dziś jego imię. Ojczyźnie zdążył podarować dwadzieścia cztery lata.