W drodze z Rybna do Gniewina mijamy osadę Strzebielinek: jeden blok mieszkalny i dom pomocy społecznej. W tym ostatnim funkcjonował 13.12.1981 – 23.12.1982 Ośrodek Odosobnienia dla Internowanych; jeden z największych w kraju (była to wówczas filia ZK Wejherowo). Internowano tu większość działaczy z Regionów Gdańskiego i Słupsk, członków KK zatrzymanych w siedzibie „S” w Gdańsku, a także działaczy Regionów Toruńskiego, Bydgoskiego i Zachodniopomorskiego. W Ośrodku przebywało łącznie 491 osób.
Ośrodek w porównaniu z innymi miał relatywnie wysoki standard, uciążliwe jednak były 16-osobowe cele, surowa cenzura korespondencji i zła opieka lekarska na miejscu. Ośrodek czterokrotnie wizytowany był przez delegacje Międzynarodowego Czerwonego Krzyża, czego efektem było rozluźnienie niektórych obostrzeń. Internowani otoczeni byli opieką duszpasterską, organizowali we własnym gronie wykłady i kursy językowe, regularne coniedzielne koncerty piosenek, zajęcia sportowe. Produkowano znaczki i stemple poczty podziemnej.
Prawie od początku podejmowano akcje protestacyjne: odmawiano udziału w tzw. rozmowach obywatelskich z funkcjonariuszami SB, ogłaszano apele, oświadczenia, wydawano ulotki, malowano napisy i plakaty; prowadzono stałą kampanię piętnowania zgody na emigrację polityczną, uroczyście obchodzono święta religijne i narodowe. SB udało się jednak pozyskać 29 współpracowników i 99 deklaracji lojalności. Wielu osadzonych zdecydowało się na emigrację.