Dzieje parafii w Górze (dawniej: Górze Pomorskiej) są burzliwe, jak i cała historia Pomorza. Wieś i parafia powstały w XIII w. pod patronatem książąt pomorskich, zaś od 1342 r. były pod panowaniem krzyżackim. W początkowym okresie reformacji ówczesny drewniany kościół parafialny został przejęty siłą przez luteran; wrócił pod zarząd katolicki w roku 1625. Zniszczenia związane z wojnami szwedzkimi sprawiły, że parafię przeniesiono do Wejherowa, Góra – kiedyś lokalna metropolia – stała się jej filią.
Pierwotny kościół drewniany (kronikarz wspomina o konstrukcji szachulcowej) rozebrano na początku XX w., a na jego miejscu postawiono nową, neobarokową świątynię. Jej urozmaiconą bryłę zaprojektował architekt Hosfeld z Berlina, polichromię wykonał malarz Walldorf, obrazy w ołtarzach – Asbach. Organy zbudowała firma Heinrichsdorf z Gdańska.
W wyposażeniu kościoła zachowały się: późnorenesansowy krzyż, ołtarz główny z XVII w., barokowy obraz „Pokłon trzech króli” i rokokowy feretron. Na cmentarzu parafialnym stoi XIX-wieczna kaplica; pochodząca z tego samego okresu plebania została przebudowana i straciła swój pierwotny charakter.