Pierwotnie w miejscu, gdzie stoi obecna świątynia, stała drewniana cerkiew św. Michała Archanioła. Zły stan techniczny drewnianej cerkwi spowodował jej rozebranie i postawienie w 1875 roku obecnego obiektu. Nowa świątynia służyła ludności łemkowskiej do 29.06.1947 r. tj. do czasu kiedy w ramach Akcji "Wisła" została wysiedlona na Ziemie Odzyskane. Cztery lata później 29.12.1951 r. została zniesiona parafia unicka i erygowana parafia rzymskokatolicka.
Obecna świątynia nie posiada jednoznacznie określonego stylu. Wzniesiona jest na planie prostokąta z węższym prezbiterium, murowana z kamienia, otynkowana i przykryta dachami wielospadowymi. Nad nawą i prezbiterium umieszczone zostały baniaste kopuły zwieńczone krzyżami. Przy nawie od frontu wzniesiona jest kwadratowa wieża, nakryta baniastą kopułą z krzyżem. W wieży znajdują się dwa dzwony z 1789 i 1939 roku. Na ścianie wieży widnieje pamiątkowa tablica z datą zbudowania świątyni. Trzy kopuły wieńczące cerkiew symbolizują Trójcę Świętą.
Wyposażenie świątyni to przede wszystkim: ikonostas późnoklasycystyczny z 1875 r. z obrazem Serca Pana Jezusa z 1950 r., dwa ołtarze boczne z XVIII wieku, ambona z XIX wieku i organy przywiezione z cerkwi w Miliku.
(opis uzupełnił: WWAT)