Podczas powstania styczniowego nad rzeką Narew, w pobliżu wsi, dochodziło do walk, w których zginęło wielu żołnierzy. W 1864 r. we wsi postanowiono wznieść kaplicę. Hrabia Michał Murawiow asygnował na ten cel 500 rubli, a parafianie zebrali kwotę 100 rubli i zobowiązali się dostarczyć kamienie oraz wykonać podstawowe, niespecjalistyczne prace związane z budową świątyni. Jak głosi tradycja, kaplica stanęła na posesji między dawnymi zabudowaniami, przeznaczonymi na potrzeby poczty, a karczmą. Uroczyste poświęcenie kaplicy św. archanioła Michała odbyło się 17 października 1865 roku. Wokół kaplicy zbudowano ogrodzenie z kamienia. W centralnym miejscu cerkwi umieszczono ikonę św. archanioła Michała, namalowaną na drewnie, w metalowej koszulce.
W latach 30. XX w. kaplica została pokryta ocynkowaną blachą. Dekretem biskupa grodzieńskiego z 16 października 1931 r. duchowieństwo parafii Ryboły dostało pozwolenie, żeby odprawiać tam św. Liturgię. Utrwalił się zwyczaj celebrowania nabożeństwa w poniedziałek po niedzieli św. Tomasza, we czwartek po święcie Pięćdziesiątnicy ustanowiono tzw. „obchodnuju obiedniu”, a od 1942 r. w piątek po Pięćdziesiątnicy ustanowiono nabożeństwo żałobne wspominające egzekucję dokonaną przez niemieckiego okupanta na mieszkańcach wsi.
W latach 1980-1981 od strony zachodniej dobudowano pomieszczenie, które stało się środkową częścią świątyni, przeznaczoną dla wiernych, a dawna kaplica pozostała jako prezbiterium. Pod koniec lat 80. XX w. kaplica została wyposażona w utensylia, a ogrodzenie otaczające cerkiew rozebrano. Patronalnym świętem w cerkwi stał się dzień św. Michała.
Ze strony mieszkańców wsi zrodziła się inicjatywa rozbudowy kaplicy. Jeden z parafian zaoferował pustaki, nowy opiekun cerkiewny przystąpił do realizacji tych zamiarów. Inż. Michał Bałasz sporządził projekt, który dał możliwość dobudowania dzwonnicy, zamieniając kapliczkę w cerkiew. Budowę rozpoczęto w kwietniu 1991 r., a 28 lipca poświęcono krzyż na dzwonnicy. W następnym roku ikonografowie z Poczajewa namalowali sceny biblijne i przedstawienia świętych w dolnej część dzwonnicy, która pełni funkcję narteksu. Dzięki ofiarności parafian zakupiono dzwony i całkowicie wyposażono cerkiew oraz odnowiono ikonę patrona cerkwi – św. Michała. Posesję cerkiewną obsadzono świerkami, a cały teren zagospodarowano.
(Oprac. Elżbieta i Andrzej Danieluk)