Pierwsze wzmianki o Wielkim Wełczu pochodzą z końca XII w., w tym czasie też zbudowano we wsi nieduży, murowany, gotycki kościół. Wojny i wylewy Wisły doprowadziły go do ruiny, tak, że w 1641 r. parafię zlikwidowano. W 1737 r. świątynię odbudowano, straciła wówczas wiele cech stylowych. Z czasu odbudowy pochodzą najważniejsze elementy wyposażenia: ołtarz i ambona.