Kościół Wniebowzięcia NMP (pierwotnie jako kaplica pałacowa) wzniesiony z fundacji księcia Adama Czartoryskiego znajduje przy ul. Aignera. Świątynia zbudowana została w latach 1801 - 1803 wg projektu opracowanego przez urodzonego w Puławach architekta Christiana Piotra Aignera.
Do obiektu zbudowanego w stylu klasycystycznym na wzniesieniu prowadzą 24 stopnie wykonane z wstępnie obrobionych bloków granitu i wypełnione pomiędzy stopniami kamieniami. Świątynia swoim kształtem nawiązuje do budowli Panteonu rzymskiego. Nakryta jest kopułą z rozmieszczonymi pod nią oknami zapewniającymi światło dzienne. Przed wejściem do świątyni dobudowany jest portyk z ośmioma kolumnami korynckimi i wieńczącym go tympanonem. Pod tympanonem na belkowaniu umieszczony jest napis o treści: W NIEBO WZIETEY BOGA RODZICY.
Do wnętrza świątyni prowadzą wysokie prostokątne, dwuskrzydłowe dębowe drzwi, nad którymi umieszczona jest dedykacja poświęcona pamięci matki Adama Czartoryskiego; POMNY NA WIARĘ I CNOTY UKOCHANEY MATKI SWOJEY / MARYI Z SIENIAWSKICH XSIĘZNY CZARTORYSKI W. R. / ADAM KAZIMIERZ POSWIĘCA.
Wnętrze świątyni wykonane w kształcie rotundy, posiada balkon wsparty na 12 kolumnach jońskich wykonanych z piaskowca. Wyposażenie świątyni to przede wszystkim: umieszczona w środku niszy kopia obrazu Madonny z Foligo namalowanego przez Rafaela w 1512 r.,obraz Wniebowzięcia NMP oraz dwa konfesjonały gotyckie.
Kościół na początku II wojny światowej został poważnie uszkodzony. Od dwóch bomb zrzuconych 7.09.1939 r. zniszczony został między innymi: dach, portyk i cztery kolumny. Po wojnie świątynia została odbudowana. Podczas prac renowacyjnych prowadzonych wewnątrz odkryto między innymi: freski z XIX wieku przedstawiające kompozycje z liści dębowych, a w podcieniu za kolumnami wnękę, w której spoczywało w srebrnej urnie serce Adama Czartoryskiego. Niestety urna została skradziona już w 1853 r. W 2000 roku umieszczony został w tym miejscu napis o treści: TU SPOCZYWAŁO SERCE ADAMA KAZIMIERZA KSIĘCIA CZARTORYSKIEGO (1734 – 1823).