Wieś znajduje się tuż przy drodze wojewódzkiej nr 593. W tym miejscu jest to odcinek łączący Dobre Miasto z Miłakowem. Łęgno położone jest także malowniczo nad Jeziorem Łęgnowskim, które ponad wiek temu zostało osuszone a obecnie znowu przekształcone w duże rozlewisko.
Dawne Lingenau założono w latach 1333 – 1342, ostatecznie osadę tę lokował biskup Jan Stryprock 13 października 1359 r. W roku 1378 Łęgno stało się własnością kanoników dobromiejskich, dopiero w XIX w. majątek stał się własnością prywatną i przeszedł w ręce rodziny Hoening-Kluth. Właśnie wtedy postanowiono zwiększyć areał poprzez osuszenie Jeziora Łęgnowskiego. Realizację tego planu rozpoczęto w latach 1870 – 1871. Ten fakt w pewnym sensie znalazł później w historii swój dalszy ciąg.
W 1900 r. August Hoening w hołdzie dziękczynnym zbudował kaplicę a 14 lipca każdego roku był dniem obchodów rocznicy jej powstania. Zwyczaj lipcowych spotkań rodziny i krewnych Hoeningów przetrwał aż do 1944, później z przerwami kontynuowany był do roku 1969. W kaplicy tej od samego początku regularnie odprawiano msze i nabożeństwa, tu brały tez początek pielgrzymki do pobliskiego Głotowa.
Jest to budowla murowana i otynkowana na planie prostokąta z wieżyczką, natomiast główny wystrój wnętrza to barokowy ołtarz z XVIII w. z obrazem Serca Jezusowego. Na jednej ze ścian umieszczono pamiątkową tablicę odnoszącą się do osuszenia wspomnianego jeziora i intencji wybudowania tej kaplicy. Obecnie jest ona poświęcona Świętemu Janowi Apostołowi.
Prócz tego obiektu w Łęgnie znajduje się jeszcze siedem typowych warmińskich kapliczek, niestety w większości są one umiejscowione na koloniach tej wsi. Kapliczki powstały pod koniec XIX i na początku XX w., w większości reprezentują styl neogotycki chociaż mają trochę różnorodny styl architektoniczny.
Trzy z tych obiektów są kapliczkami dzwonniczkowymi, niestety w górnych prześwitach brakuje już tego właściwego elementu. Kapliczki są w różnym stanie zachowania ale z pewnością są pod dobrą opieką. Trzy wpisano do rejestru zabytków w 1993 r. W tym zestawieniu smutny wyjątek stanowi ta znajdująca się na terenie dawnego siedliska, popada ona w ruinę podobnie jak sąsiednie domostwo.
Innym elementem są krzyże chociaż ich liczba raczej nie jest znana, można je napotkać w najmniej oczekiwanym miejscu. Wykonane z drewna i metalu, rzeźbione i bogato przystrojone albo bardzo proste i skromne. Prócz wymienionych siedmiu kapliczek w samym centrum wsi przy drodze stoi jeszcze jedna, jest nią kapliczka skrzynkowa. To już rzadkość na terenie Warmii, a zwłaszcza jeśli posiada własny słup do jej zamocowania. Na słupie wyryto datę 1933, co stawia ją w gronie najstarszych jeśli chodzi o ten typ.